Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej skierował w tej sprawie podatnik prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą. Wykorzystując odpowiednio skalibrowany sprzęt komputerowy pozyskuje kryptowalutę. Całość instalacji, która pracuje w mieszkaniu podatnika (29 m2) przez 24 godziny na dobę zajmuje powierzchnię około 0,5 m2. Podatnik wyjaśnił również, iż nie ma możliwości zainstalowania odrębnego licznika przez dostawcę energii ponieważ rozdział instalacji możliwy jest tylko w przypadku wykorzystania całego pomieszczenia lub lokalu pod działalność gospodarczą.
W związku z powyższym podatnik rozważa zainstalowanie podlicznika we własnym zakresie w celu wyodrębnienia rzeczywistego poboru energii elektrycznej i obliczenia kosztu funkcjonowania urządzeń wydobywających, a następnie ujmowania tak wyodrębnionych kosztów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przychylił się do rozwiązania podatnika. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych („PitU”) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Organ podatkowy zwrócił uwagę, iż nie każdy koszt ponoszony przez podatnika może stanowić koszt uzyskania przychodu. Podstawową przesłanką do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest jego definitywny charakter, tzn. że został poniesiony realnie ze skutkiem powodującym uszczuplenie zasobów finansowych podatnika. Ponadto podatnik musi wykazać związek przyczynowo – skutkowy między poniesionym wydatkiem a osiąganym przychodem, sprawdzić czy ustawodawca nie ujął określonego wydatku jako takiego, który nie jest uznawany za koszt uzyskania przychodu – vide: art. 23 PitU – oraz odpowiednio go udokumentować zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Organ wskazał, iż powierzchnia zajmowana przez urządzenia służące do wydobywania kryptowalut jest minimalna w stosunku do powierzchni lokalu. Skutkuje to brakiem możliwości wiarygodnego oszacowania kosztów zużytej energii na podstawie udziału procentowego powierzchni wykorzystanej na potrzeby działalności do powierzchni całkowitej mieszkania. Jednocześnie wydatki na energią elektryczną z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej są wyższe w stosunku do wydatków na cele prywatne o ponad 100%. Ponoszone przez podatnika wydatki wynikają więc przede wszystkim z procesu pozyskiwaniu kryptowalut, a koszty energii elektrycznej nie powstają samoistnie, w oderwaniu od prowadzonej działalności gospodarczej.Odrębną kwestią pozostaje wiarygodne wyodrębnienie wydatków na energię elektryczną w związku z procesem wydobywania kryptowalut od wydatków na cele prywatne. Organ podatkowy wyjaśnił, iż mieszany charakter kosztów, które podatnik będzie wykazywał posługując się fakturą wystawioną na podstawie głównego licznika prądu nie oznacza, iż nie będzie mógł automatycznie wyodrębnić tych kosztów, a następnie wykazać w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Warunkiem koniecznym jest rzetelne udokumentowanie i wykazanie zużycia w bieżącej zaliczce na podatek, jak również w rocznym rozliczeniu podatku dochodowego. W przedmiotowej sprawie podatnik ma zamiar rozwiązać tę kwestie poprzez zainstalowanie urządzenia pomiarowego, które będzie monitorowało zużycie energii elektrycznej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Następnie po otrzymaniu faktury określającej całkowity pobór prądu, podatnik będzie szacował rzeczywisty udział swojej działalności gospodarczej w kosztach całkowitych za prąd i na tej podstawie wykazywał koszt uzyskania przychodu.
Podsumowując, w ocenie organu podatkowego takie wydatki na energię elektryczną ponoszone są przez podatnika w związku z pozyskiwaniem pierwotnym kryptowalut, które po sprzedaży będą stanowiły przychód z działalności gospodarczej. Zatem, o ile powyższe wydatki zostaną faktycznie poniesione i odpowiednio udokumentowane, będą spełniać warunki określone w art. 22 ust. 1 PitU, a podatnik będzie mógł je zaliczać do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Gustaw Masznicz
Podstawa prawna:
Interpretacja z dnia 04 lipca 2018 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.234.2018.3.RK
Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów
